Verhuizing naar tijdelijk Verblijf

Lastig hoor een blogbericht schrijven na zo'n lange tijd afwezigheid. Ik zou willen dat ik iets quilterigs te vertellen heb maar dat is niet het geval. Er is namelijk de laatste weken hier niks gedaan aan quilten. De afgelopen weken waren gevuld met wat dokters zo mooi "algehele malaise" noemen en andere ontwikkelingen op medisch gebied. In de praktijk bestond het vooral uit zo weinig mogelijk tot niets doen en zoveel mogelijk snurkies doen. Grote vriend Nikky en de katten deden daar enthousiast aan mee. Ik zeg bestond maar bedoel eigenlijk bestaat. Met uitzondering van vandaag. 

Vandaag wordt er hard gewerkt. Ik hang de hele dag al aan de telefoon om dingen te regelen en ben m'n tassen aan het pakken. Ik word morgenochtend vroeg verwacht in het VUmc in Amsterdam. Met vroeg bedoel ik VROEG! Om 8 uur wat betekend dat ik uiterlijk 5 uur m'n bed uit moet en om 6 uur in de auto moet zitten. Dat zijn toch geen tijden meer??? Maar ja, de apparatuur vertoond mankementen dus dat moet vervangen worden, m'n portacath moet eruit. Feit is dat terwijl iedereen loopt te genieten van het mooie weer en steeds verder uit de kleren gaat ik steeds meer lagen aan kleding op m'n lijf verzamel en tot m'n wenkbrauwen ingepakt zit en nog zit te schudden van de koude rillingen. Gelukkig heb ik geen last van klappertanden anders zat er inmiddels geen glazuur meer op! Andere aanwijzing dat het "niet-helemaal-goed-zit" is dat ik het wel prima vind dat de PAC eruit moet. De voorgaande keren (dit wordt of nummer 5 of nummer 6 of nummer 7) heb ik me met hand en tand verzet en verloren.

De paashaasdagen hang ik dus in een ziekenhuisbed aan een paal met in elk pootje een infuus en een stuiterkuur antibiotica en krijg iedere dag ontbijt op bed! Ik weet zeker dat ik het zaterdag al geschoten heb ondanks dat ik veeeeeeel te veel spullen mee sjouw ter entertainment ende vermaeck.Het lijkt wel een volksverhuizing. Een weekendtas met kleding en toebehoren. Een boodschappenkarretje (je-weet-wel-van-die-bejaardendingen-oerlelijk-maar-heel-handig-en-funktioneel) met boeken, vreterij (drop-chips-nootjes-fruit-koekjes-chocola-rooibosthee) en het een en ander aan hobbyspul, laptop, handtas en dan ga ik nu zien of het me lukt om 2 blokken van de kippen voor te bereiden zodat ik dat ook nog mee kan nemen. Dit alles omdat er niet elke dag bezoek zal en kan komen. Daarvoor is de afstand gewoon te groot. Beter mee verlegen dan om verlegen zeg ik om mezelf gerust te stellen dat het écht geen belachelijke hoeveelheid is die ik meeneem. Zo'n 2 weken ziekenhuis (wellicht langer) moet ik me toch kunnen vermaken? 

Nu maar hopen dat er zo snel mogelijk een gaatje is voor me op de operatie kamer. Wedden dat ik midden in de nacht van m'n bed getild word? Duim voor me dat het heel snel is. Ik beloof niet dat ik jullie op de hoogte kan houden van de ongetwijfeld hilarische avonturen die ik ga meemaken ondanks dat ik beschik over internet. Ik beloof wel dat ik wat van me laat horen zodra ik kan. 

Aan degenen die heel lief een berichtje voor me achterlieten waar ik nu bleef: ik heb ze gelezen alleen geen puf gehad om ze te beantwoorden en ben heel erg blij met de mailtjes!