paars en blauw

De ripple-deken van schoonzusje heeft best wel lang zo opgevouwen op de kast gelegen.  Ze heeft hem dus niet op haar verjaardag gehad maar ietsje veel later. Namelijk vorige week. Het is een enorm ding geworden. Kunnen gemakkelijk een paar kabouters onder. Wij zijn namelijk in niet zo lang, wij als mijn familie maar schoonfamilie ook niet. Kabouter 1 is 7 jaar (of 8 ik ben niet zo goed met leeftijden) en laat eventjes zien hoe groot hij is. GROOT dus.

Schoonzusje is helemaal in de wolken met de deken. Helemaal haar kleurtjes. Daar ben ik blij om want ik vond het enorm moeilijk om alleen maar blauw en paarstinten te gebruiken en daar een beetje een leuk geheel van te maken. Bonte koeien met veul kleur gaat me gemakkelijker af. Missie geslaagd.


Hij stond als nummer 1 op mijn lijst van de FAL2015 en dus link ik hem eind kwartaal 1 naar Adrianne van On the Windy Side

Begonnen: ergens in 2014

Af: 15 maart 2015 

 edit: Schoonzusje meldt net dat kabouter AL 9(!) is. Oeps foutje.

Ripple Blanket 2

Deze leukerd maak ik voor m'n schoonzusje. Iedere keer dat ze komt aait ze m'n werk en laat subtiel doorschemeren dat ze zoiets moois ook wel lust. Nou ja, zo subtiel was het ook weer niet want ik begreep het en als ik iets nogal over het hoofd zie dan is het subtiele doorschemeringen.

Schoonzusje is eind deze maand jarig. Het zou leuk zijn om deze deken dan af te hebben. Nog 8 keer een kleur wisselen en dan heul veul losse draadjes wegwerken. Kaatje neemt zich altijd voor om dat gelijk te doen omdat het dan niet zo veul is maar tja, haken is toch leuker dus wordt het toch maar uitgesteld totdat het écht moet gebeuren.

Zo, reclameblokje weer voorbij dus hoppatee terug op de bank, film kijken en haken maar.

Ripple Blanket is Af

Afhechten van draadjes met een kitten is een stuk minder saai dan zonder kitten. Oké het is af en toe frustrerend maar ontzettend grappig. Het was in een paar avonden klaar. Foto maken heeft echter een paar weken geduurd. Ongelooflijk dat we Diva al een maand hebben.

Spelen met draadjes en garen in de doos proberen te pakken

Even een hazeslaapje - Romeo lijkt verbaasd over zoveel speelsigheid

Oooooh de staart van die dikkerd beweegt! Daar kun je vast ook leuk mee spelen.

Poseren lukt ook.

Heerlijk snurkje doen op het dekentje, dát was snel ontdekt.

AF !

Mijn fotografeer-vaardigheid is beperkt en de deken was wel erg groot. Groot genoeg om lekker met z'n tweetjes onder te zitten als je hem overdwars gebruikt. En een flinke een-persoonsdeken als je het in plaats van een dekbed gebruikt als die te warm is. Het was flink nadenken over de kleurtjes en vooral ook veel uithalen. Eigen schuld als je besluit dat je een kleur-gecoordineerde deken wilt maken terwijl je normaliter maar wat bij elkaar raapt en er niet zoveel bij nadenkt. Ik ben dik tevreden over het resultaat en zou zo nog eentje maken. 

Wie weet ....

dekentest

Deze meneer is nogal van het opdringerige. Hij kan héél hard en héél lang schreeuwen. Tegen niks in het bijzonder. Kan tegen een muur of het plafond zijn. Of tegen mij. Zijn voorkeur gaat uit naar de badkamer. Galmt lekker denk ik.

Zijn favoriete plekje is héél dicht bij mij. Maakt niet uit hoe klein of groot de ruimte is. Hij ligt bij voorkeur stijf tegen me aan. Hier heeft hij de hele weliswaar opgevouwen, eerste ripple blanket tot zijn beschikking maar nee hij wil op de nieuwe stijf tegen me aan zodat ik bijna geen

volgende keer toch even voetjes wegwerken

armslag heb. Dat stuk grijs onderaan de foto? dat is mijn knie. Hij kan ook tijden lang gefascineerd naar de bewegende draadjes en bollen kijken. En als hij de kans krijgt gaat hij er met bol én deken vandoor.

  

Volgens de dierenarts is hij aan het dementeren. Ik dacht dat ik hem niet goed verstond. Nou laat meneer dan maar van het opdringerige en lawaaiig zijn, dat zijn meer exemplaren in dit huishouden. Met zijn 15 (bijna 16) jaar mag hij wel wat in de war zijn. Zolang hij nog zindelijk is vind ik alles goed.  

Zuurstokdeken

De foto is lichtelijk overbelicht maar geeft een redelijk goede indruk van hoe de kleurtjes in werkelijkheid zijn.

In tegenstelling tot de manier waarop ik normaliter te werk ga met kleur probeer ik nu eens weloverwogen kleurenkeuzes te maken. Het is lastig om niet lukraak te pakken en dan te zien of het leuk staat want ik heb het gevoel een beetje "vast" te zitten in mogelijkheden. Sommige combinaties vind ik niet kunnen in deze bij-elkaar-passende-kleurtjes-deken en die zijn onherroepelijk afgekeurd. Dat waren de kleuren met de minst hoge tandglazuur-van-je-tanden-spring gehalte. Beetje jammer want die kleuren waren ook heel mooi. Maar er moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden als je besluit een zuurstokdeken te maken dan moeten de niet-zuurstokkleurtjes er gewoon uit. De paarsen en rozen komen nog boven rode en roze strepen en dan ga ik verder kijken met de kleuren. De geel die op de foto staat is helaas ook afgekeurd. Hij is werkelijk práchtig maar hij springt er zo uit dat het zelfs mij te gortig is.

Nu op naar de bank en de televee en draadjes afhechten anders komt de andere deken nooit in gebruik. Haken is veel leuker dan draadjes afhechten.

Worstelen met Wol

Wanneer ik man/kat/hond nodig heb voor een leuk kiekje hebben ze geen zin om op of onder een deken te liggen. Deze keer dus een lichtelijk gestyleerde foto.

Aan de rechterkant ligt de eerste rippleblanket. Helemaal af op het afhechten van de losse draadjes na. Een saai werkje wat bij voorkeur gebeurd tijdens het kijken naar slechte televee. De laatste keer dat ik gehaakt heb was ik geloof ik 12 ofzo, zo'n 100 jaar geleden. Ik moest het leren van m'n moeder en ik vond het vreselijk. Kilometers suffe gordijntjes en nog suffere kleedjes heb ik gehaakt. Het enige wat ik leuk vond om te maken waren onderzetters in de vorm van een bloem. Achteraf weet ik ook waarom ik die wel leuk vond. Ze waren bont gekleurd, van restjes en ze waren snel af en vrolijk. Jammer dat ik het patroon niet meer heb want volgens mij zou je er ook een erg leuke deken van kunnen maken. Misschien heb ik ergens nog een foto liggen waar er eentje op staat waar ik het patroon van af kan leiden. Toch een keertje gaan zoeken .... ooit. Gek eigenlijk dat je zulke dingen nooit verleerd. Nu hoef je ook geen ingewikkelde fratsen met steken uit te halen met dit ripple-patroon maar toch.

Inmiddels ben ik aan een andere deken begonnen. Die ligt links. Eentje met een hoop dezelfde kleuren als de rippleblanket van Marian van Phebe and Jane. Toen ik op haar blog kwam en er achter kwam had ik nét de dag ervoor hetzelfde basispakket wol plus wat extra bij dezelfde winkel besteld. Oeps. Gelijk een mailtje er tegenaan gegooit of ze nog kleuren bij besteld had en zo ja welke. Ik blijk heel andere kleuren erbij besteld te hebben dan zij. Het is leuk om te zien hoe verschillend de dekens worden. Het wordt een heel andere deken ook dan de eerste. Met name omdat de kleurtjes zo zoet zijn dat de glazuur spontaan van m'n tanden springt.

Zo nu eerst maar eens wat losse draadjes wegwerken.

Waar het hart vol van is ....

Zoals het vaak gaat als ik met iets nieuws bezig ga, komen er acute aanvallen van cognitieve dissonantie. Het eerste wat ik zie wanneer ik google reader aan zet is een ripple blanket in de prachtigste kleuren van Marian van Phebe and Jane. Snel klik ik er heen want ja waar het hart vol van is daar stroomt de mond van over. Mond zijnde in dit geval lezen wat andere mensen aan het doen zijn.


Het haken gaat als een tierelier. Het eenvoudige patroon is mooi meegenomen. Het patroon dendert tijdens het haken als een mantra door m'n hoofd. Heb inmiddels 24 rijen gehaakt en ben met de 3de kleurherhaling bezig. Met een rij bedoel ik heen en terug met 1 kleur. De bollen garen die ik vond in de doos zijn aangevuld met kleuren van wibra en zeeman. Al gauw bleek dat de bollen waar het allemaal mee begon niet zo heel erg leuk stonden bij de andere kleuren. Ondanks dat ze ook bij zeeman en wibra vandaan komen. Nou ja, ze liggen al jaren te wachten op een bestemming, daar kan nog wel wat bij. De kwaliteit is niet je van het. Er zitten veel weeffouten in en verschillen in dikte, zelfs in dezelfde bol. Soms zitten er zelfs knopen in en is de bol gewoon verder gerold. Het maakt mij niet uit. Voor 1 euro per bol ga ik niet lopen zeuren. De deken wordt mooi en ik ben lekker bezig.

OOOOOOHHHHHHHHHMMMMMMMMMMMMMMMMM 3 lossen 1tje in dezelfde

1tje 2 3 4  OOOOOOOOOOOOHHHHHMMMMM

Oorzaak - Gevolg

Sommige kastjes moet ik gewoon dicht laten bij voorkeur met een hangslot er aan en dichtgespijkerd. Die moet ik zéker niet openen met ruis in m'n kop en onrust in m'n lijf. De oorzaak van ruis en onrust zijn m'n kippen en de Farmers Wife die ik af wil hebben en de complete afwezigheid van enige vorm aktiviteit om dat daadwerkelijk te realiseren. De prestaties op handwerkgebied laten hier te wensen over. Laten we wel wezen, het is hier oorverdovend stil op dit gebied. De laatste paar weken loop ik steeds vaker de hobbykamer in om iets te pakken, op te schrijven, tekenen, op te ruimen of suf om me heen te kijken. Blokjes in elkaar zetten of appliqueren gebeurd echter nog niet. Beter gezegd, behalve het heen en weer schuiven van boekjes, stofjes, papiertjes en patroondelen gebeurt er helemaal niks, nakkes, nada, niente, nothing.

Maar goed, dat kastje moest open want ik had daar wat uit nodig. Als ik tevoren had geweten wat dat allemaal tot gevolg zou hebben dan had ik het dicht gelaten. Er kiepelt het een en ander uit waardoor er gelijk een intern berichtje door m'n hersenpan gestuurd wordt naar het deel wat lichtelijk dwangmatig is. Er zit te veel in dat moet je opruimen!!! Jaja weet ik wel maar ik heb alleen maar 1 dingetje nodig, kijk daar ligt het, als ik dat pak dan kan het kastje weer voor hééééél lang dicht. Nééééééé dat moet nuhuuuuuu. Oké, oké, zoveel werk is het niet dus ik doe dat wel even. Als ik ergens geen behoefte aan heb is het ruis op ruis en nog meer onrust.

Zie je dat witte mandje links? Dat was het eerste wat ik uit de kast pakte. Het ging over de kop op het bureau zodat ik alles door m'n handen moest laten gaan en gelijk alles kon weggooien / ander plaatsje geven / recyclen of wat dan ook. Het eerste waar m'n oog op viel was een haaknaald. Ooooooh ik wist niet dat ik dat nog had. Ik heb ook nog ergens geschikt garen te liggen. Eens kijken. Moi duikt dus onder het werkblad en schuift het een en ander aan de kant en pakt zo een bak met een grote bult garen. Jaaaaaaa mooi !!! Kan ik best wel een deken van maken toch? Eens kijken wat er voor moois op internet staat aan gehaakte dekens. Computer gestart, gehaakte dekens ingetikt en kijken maar, het ene nog mooier dan de ander. M'n dwangmatige-ik protesteerde luid maar werd succesvol genegeerd. Creativiteit en inspiratie is goed toch?

Ik heb niet verder opgeruimd. De rotzooi uit het witte mandje staat weer in de kast met alles wat eruit kwam dat op het werkblad lag. Minus de haaknaald en de bollen garen.