Worstelen met Wol

Wanneer ik man/kat/hond nodig heb voor een leuk kiekje hebben ze geen zin om op of onder een deken te liggen. Deze keer dus een lichtelijk gestyleerde foto.

Aan de rechterkant ligt de eerste rippleblanket. Helemaal af op het afhechten van de losse draadjes na. Een saai werkje wat bij voorkeur gebeurd tijdens het kijken naar slechte televee. De laatste keer dat ik gehaakt heb was ik geloof ik 12 ofzo, zo'n 100 jaar geleden. Ik moest het leren van m'n moeder en ik vond het vreselijk. Kilometers suffe gordijntjes en nog suffere kleedjes heb ik gehaakt. Het enige wat ik leuk vond om te maken waren onderzetters in de vorm van een bloem. Achteraf weet ik ook waarom ik die wel leuk vond. Ze waren bont gekleurd, van restjes en ze waren snel af en vrolijk. Jammer dat ik het patroon niet meer heb want volgens mij zou je er ook een erg leuke deken van kunnen maken. Misschien heb ik ergens nog een foto liggen waar er eentje op staat waar ik het patroon van af kan leiden. Toch een keertje gaan zoeken .... ooit. Gek eigenlijk dat je zulke dingen nooit verleerd. Nu hoef je ook geen ingewikkelde fratsen met steken uit te halen met dit ripple-patroon maar toch.

Inmiddels ben ik aan een andere deken begonnen. Die ligt links. Eentje met een hoop dezelfde kleuren als de rippleblanket van Marian van Phebe and Jane. Toen ik op haar blog kwam en er achter kwam had ik nét de dag ervoor hetzelfde basispakket wol plus wat extra bij dezelfde winkel besteld. Oeps. Gelijk een mailtje er tegenaan gegooit of ze nog kleuren bij besteld had en zo ja welke. Ik blijk heel andere kleuren erbij besteld te hebben dan zij. Het is leuk om te zien hoe verschillend de dekens worden. Het wordt een heel andere deken ook dan de eerste. Met name omdat de kleurtjes zo zoet zijn dat de glazuur spontaan van m'n tanden springt.

Zo nu eerst maar eens wat losse draadjes wegwerken.